การพัฒนาและการท่องเที่ยวในทาเทยามะคุโรเบะ
จากเขตภูเขาลึกที่ยากจะไปถึง สู่แหล่งท่องเที่ยวอันดับหนึ่งในญี่ปุ่น
ที่ "ทาเทยามะ" อันเป็นภูเขาศักดิ์สิทธิ์ในโทยามะแห่งนี้ มีเส้นทางสายหนึ่งที่ตัดผ่านชื่อว่า "ทาเทยามะคุโรเบะอัลไพน์รูท" ซึ่งมีเส้นทางระหว่างจังหวัดโทยามะและจังหวัดนางาโนะ โดยเปิดเส้นทาง ณ เดือนมิถุนายน ค.ศ. 1971 ทาเทยามะคุโรเบะอัลไพน์รูทมีจุดเริ่มต้นในปีค.ศ. 1952 เมื่อทางการจังหวัดโทยามะเปิดตัวโครงการก่อสร้างขนาดใหญ่เพื่อพัฒนาเศรษฐกิจและอุตสาหกรรมในจังหวัด โดยในขั้นแรก ได้มีการออกแบบเส้นทางรถไฟเคเบิลคาร์จากทาเทยามะไปยังบิโจไดระและเส้นทางขึ้นเขาจากบิโจไดระไปยังมูโระโด และในที่สุดเมื่อเดือนธันวาคม ค.ศ. 1952 การสร้างเคเบิลคาร์จากทาเทยามะไปยังบิโจไดระก็ได้เริ่มต้นขึ้น
บทที่ 1การสร้างทาเทยามะเคเบิลคาร์
เส้นทางจากสถานีทาเทยามะจนถึงสถานีบิโจไดระนั้นมีระยะทางเพียง 1.3 กิโลเมตร แต่ในการสร้างถนนนั้นจำเป็นต้องมีทางโค้งขนาดใหญ่ ซึ่งต้องอาศัยการออกแบบที่ซับซ้อน จึงต้องใช้เวลาในการสร้างมากกว่า 1 ปี เส้นทางนี้เปิดให้บริการในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1954 ตามมาด้วยสถานีทาเทยามะในเวลาต่อมา
ในการสร้างทาเทยามะเคเบิลคาร์นั้น ได้มีการสร้างส่วนต่อขยายของเส้นทางรถไฟจากตัวเมืองโทยามะด้วย แต่เนื่องจากมีความล่าช้าในการสร้างสะพานแม่น้ำมางาวะที่หน้าสถานีทาเทยามะ จึงได้สร้างสถานีชั่วคราวทาเทยามะที่ฝั่งซ้ายของแม่น้ำมางาวะ จากนั้นในปีค.ศ. 1955 เมื่อสะพานแม่น้ำมางาวะเสร็จสมบูรณ์ จึงเริ่มสร้างเส้นทางจากตัวเมืองโทยามะเข้ามายังสถานีทาเทยามะ
- TATEYAMA CABLE CAR TATEYAMA CABLE CAR
- TATEYAMA CABLE CAR TATEYAMA CABLE CAR
- TATEYAMA CABLE CAR TATEYAMA CABLE CAR
บทที่ 2การสร้างเส้นทางโคเก็นบัส
เส้นทางโคเก็นบัสสร้างขึ้นในปีค.ศ. 1953 และเริ่มมีการเดินรถบัสในปีค.ศ. 1955 จากบิโจไดระถึงโคโบ
ในสมัยนั้นยังไม่มีเส้นทางจากเชิงเขาขึ้นไปยังบิโจไดระ จึงต้องนำรถบัสขนขึ้นไปกับทาเทยามะเคเบิลคาร์ด้วย
หลังจากนั้นได้มีการสร้างเส้นทางโคเก็นบัสจากโคโบเรื่อยมา กระทั่งปัจจุบันได้มีต่อขยายเส้นทางไปยังมิดะงะฮิระและเท็งงุไดระสำหรับเป็นสถานีรับ-ส่งผู้โดยสารกลางทาง และในที่สุดในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1964 ก็ได้มีการเปิดให้บริการถบัสเต็มรูปแบบไปยังมูโระโดด้วยความสูง 1,500 เมตรและระยะทางรวม 23 กิโลเมตร
- HIGHLAND BUS HIGHLAND BUS
- HIGHLAND BUS HIGHLAND BUS
- HIGHLAND BUS HIGHLAND BUS
บทที่ 3การสร้างคุโรเบะเคเบิลคาร์
ในปีค.ศ. 1964 รถเมล์ไฟฟ้าจากโอกิซาวะไปยังทะเลสาบคุโรเบะของบริษัทการไฟฟ้าคันไซอิเล็กทริกพาวเวอร์ได้เริ่มให้บริการ ยกเว้นเส้นทางที่เหลือระหว่างมูโระโดและทะเลสาบคุโรเบะที่ยังไม่ได้เปิดให้บริการ ที่จริงแล้วในตอนแรกจะมีการสร้างทางรถยนต์จากมูโระโดไปยังทะเลสาบคุโรเบะ จึงใช้เวลาในการตรวจสอบและตรวจวัดสภาพอากาศเป็นเวลาประมาณ 4 ปี แต่พบอุปสรรคหลายอย่าง เช่น ความยากลำบากในการสร้างถนนบนพื้นที่ภูเขา, ค่าก่อสร้างที่บานปลาย และมาตรการเกี่ยวกับการอนุรักษ์ธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม สุดท้ายจึงเห็นชอบให้มีการสร้างเส้นทางพาหนะ 3 อย่าง ได้แก่ อุโมงค์รถบัส, รถกระเช้า (โรปเวย์) และรถไฟเคเบิลคาร์
โครงการคุโรเบะเคเบิลคาร์เริ่มต้นก่อสร้างในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1966 โดยขุดเจาะเป็นอุโมงค์ใต้ดินเพื่อเป็นการอนุรักษ์ธรรมชาติและการป้องกันหิมะ สำหรับพื้นที่ก่อสร้างที่หน้าผาสูงนั้น จะมีการขนวัสดุและอุปกรณ์ก่อสร้างขึ้นมาด้วยรถกระเช้าและเฮลิคอปเตอร์ขนาดใหญ่ และได้มีการติดตั้งรอกม้วนสายเคเบิลหลังจากที่อาคารสถานีคุโรเบะไดระเสร็จสมบูรณ์แล้ว กระทั่งในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1969 จึงมีพิธีเปิดตัวคุโรเบะเคเบิลคาร์ในที่สุด
- KUROBE CABLE CAR KUROBE CABLE CAR
- KUROBE CABLE CAR KUROBE CABLE CAR
- KUROBE CABLE CAR KUROBE CABLE CAR
บทที่ 4การสร้างทาเทยามะโรปเวย์
พื้นที่แห่งนี้มีหินถล่มและหิมะถล่มบ่อยครั้ง จึงได้เลือกพื้นที่ด้านบนของหน้าผาสูง 2,316 เมตรซึ่งเป็นพื้นที่ปลอดภัยเพียงแห่งเดียวในการสร้างอาคารสถานีไดคังโบ สำหรับการก่อสร้างทาเทยามะโรปเวย์นั้น เพื่อเป็นการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและป้องกันหินถล่ม จึงใช้วิธีการสร้างแบบ "วันสแปน" หรือการต่อเชือกหรือสายเคเบิลยาวรวดเดียวโดยไม่ใช้เสาค้ำยันระหว่างทางเลยแม้แต่ต้นเดียวครั้งแรกในญี่ปุ่น สายเคเบิลยาวที่ใช้ในการต่อรถกระเช้ามีความยาวรวมทั้งสิ้น 1,710 เมตร ซึ่งเกินกว่าที่กฎหมายในยุคนั้นกำหนดไว้ แต่ได้รับอนุญาตให้ใช้งานได้เป็นกรณีพิเศษ สายเคเบิลนี้เป็นสายเคเบิลประสิทธิภาพสูงที่พัฒนาขึ้นสำหรับเส้นทางรถกระเช้านี้โดยเฉพาะ มีเส้นผ่านศูนย์กลาง 5.4 เซนติเมตรและมีน้ำหนักถึง 28 ตัน ซึ่งไม่สามารถขนขึ้นไปด้วยทาเทยามะเคเบิลคาร์ได้ ต้องใช้รถเทรลเลอร์ในการขนขึ้นไปแทน โดยรถดังกล่าวจะขับผ่านอุโมงค์คันเด็นและสันเขื่อนคุโรเบะ
ต่อมาได้มีการทดลองการเดินรถกระเช้าท่ามกลางพายุหิมะพัดแรงในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1969 ก่อนจะเปิดให้บริการอย่างเป็นทางการในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1970
- TATEYAMA ROPEWAY TATEYAMA ROPEWAY
- TATEYAMA ROPEWAY TATEYAMA ROPEWAY
- TATEYAMA ROPEWAY TATEYAMA ROPEWAY
บทที่ 5การก่อสร้างอุโมงค์ทาเทยามะ
การขุดเจาะอุโมงค์ทาเทยามะที่มีเส้นทางระหว่างมูโระโดกับไดคังโบได้เริ่มต้นขึ้นในเดือนเมษายน ค.ศ. 1966 โดยเริ่มขุดเจาะจากฝั่งมูโระโดและฝั่งเขื่อนคุโรเบะ แต่ระหว่างการขุดเจาะ ได้พบ "เขตรอยเฉือน" ที่ชั้นหินหลายจุด "เขตรอยเฉือน" ที่ว่านี้เป็นชั้นหินอ่อนนุ่มที่มักจะมีน้ำไหลออกมาในปริมาณมากและเกิดหินถล่มบ่อย ๆ น้ำที่ไหลออกมาจากชั้นหินที่อุโมงค์จะมีปริมาณมากถึง 63 ตันต่อนาทีและมีอุณหภูมิที่ 2.5 องศาเซลเซียส ทำให้การขุดเจาะอุโมงค์ต้องหยุดกลางคันบ่อยครั้ง แต่ก็สามารถดำเนินการต่อไปได้ด้วยการอ้อมส่วนที่เป็นเขตรอยเฉือนพร้อมกับฉีดสารที่ทำให้หินแข็งตัว
งานก่อสร้างอันทรหดนี้ ท่านจะได้สัมผัสบรรยากาศเมื่อเดินผ่านอุโมงค์แห่งนี้
ในการก่อสร้างอุโมงค์นั้น ได้มีการสร้างทางโค้งขนาดใหญ่ 2 แห่งและทางอ้อมเล็ก ๆ 3 แห่งที่สร้างขึ้นเพื่อหลีกเลี่ยงเขตรอยเฉือนที่ชั้นหินด้วยความละเอียดจนเกิดเป็นผลลัพธ์จากการทำงานที่มุ่งมั่น
และแล้วในเดือนธันวาคม ค.ศ. 1969 อุโมงค์ทาเทยามะยาว 3.7 กิโลเมตรก็ได้เปิดใช้งานในที่สุด โดยมีการจัดพิธีเปิดอุโมงค์อย่างยิ่งใหญ่ จากนั้นในเดือนเมษายน ค.ศ. 1971 หรือ 2 ปีหลังจากการเปิดใช้งานอุโมงค์ รถบัสอุโมงค์ทาเทยามะจึงเริ่มให้บริการ
ต่อมาเมื่อการเก็บกวาดหิมะที่เส้นทางทาเทยามะโคเก็นบัสเสร็จสิ้นในเดือนมิถุนายน 1971 เส้นทางทาเทยามะคุโรเบะอัลไพน์รูทจึงเริ่มให้บริการเต็มรูปแบบ รวมระยะเวลาในการก่อสร้างเกือบ 20 ปีนับแต่การก่อสร้างเส้นทางทาเทยามะเคเบิลคาร์ในปีค.ศ. 1952
จากนั้นในเดือนสิงหาคมของปีถัดมา อาคารมูโระโดเทอร์มินัลก็สร้างเสร็จสมบูรณ์ และมีการเปิดตัวโรงแรมโฮเต็ลทาเทยามะที่เป็นโรงแรมที่อยู่สูงที่สุดในญี่ปุ่นที่ความสูง 2,450 เมตรในเดือนกันยายน มูโระโดเทอร์มินัลแห่งนี้ทำหน้าที่เป็นอาคารสถานีเคเบิลคาร์, โรงแรม และสถานที่อพยพจากภัยพิบัติ และพร้อมรักษาความปลอดภัยให้แก่นักปีนเขาและผู้ใช้เส้นทางทาเทยามะอัลไพน์รูท
- TATEYAMA TUNNEL TATEYAMA TUNNEL
- TATEYAMA TUNNEL TATEYAMA TUNNEL
- TATEYAMA TUNNEL TATEYAMA TUNNEL